گزارش صعود یخچال پیر سبلان

بنام یزدان پاک

به طور کلی کوهستان سبلان دارای پنج یخچال عظیم میباشد،
که عبارتند از یخچالهای کسری( اصلی و فرعی) یخچال هرم، یخچال شمالی و در نهایت یخچال پیر) که یخچال معروف به یخچال پیر از لحاظ دسترسی، به علت صعب العبور و ریزشی بودن مسیر (ریزشهای دائمی سنگ و ریزش بهمن) و وجود گرده و دیواره های منتهی به یخچال و شکافهای یخی در منطقه یخچالی سبلان و دسترسی تقریبا نا ممکن به یخچال پیر، که در ارتفاع ۴۵۰۰ متری قرار گرفته است، سخترین و پر ریسک ترین انها محسوب میشود.

بعد از مطالعه یکساله و انجام چندین صعود از مسیر های کناری آن، از جمله گرده آذران، یخچال شمالی و گرده شمالی چندین عکس و فیلم از تمامی قسمت های منطقه تهیه کرده و بعد از انتخاب مسیر تصمیم به صعود گرفتیم
بعد از تمرینات متمادی جهت بالا بردن توان و امادگی جسمانی و تهیه لوازم صعود و تجهیز تیم منتظر توده هوای خوب در منطقه شدیم
در روز ۲۴ اذر ماه نودوشش با هماهنگی قبلی با همطناب عزیزم اقای جعفر پور ساعت ۱۲ از سمت شابیل به طرف جبهه شمالی سبلان و منطقه یخچالی حرکت کرده و بعد از پنج ساعت بارکشی سنگین چادر خود را در محل کمپ یخچال ۴۱۰۰بر قرار کرده و بعد از خوردن غذا و چای و اب کردن برف و چک کردن دوباره ابزار صعود و تبادل نظر در مورد نحوه و زمان صعود خوابیدیم
ساعت ۷ صبح بیست و پنجم اذر به طرف مسیر تعیین شده حرکت کردیم بعد از تراورس برفچهای زیرین و عبور از کنار یخچالهای دائمی و گذر از ابشار یخی زیر یخچال پیر به زیر برفچال عظیم مورد نظر رسیدیم. سپس اقدام به صعود کرده وتا ارتفاع۴۲۳۰متر پیشروی کردیم و وارد منطقه بهمنی شدیم . برای رسیدن به گرده و دیواره منتهی به یخچال به اجبار بایستی سه دهلیز بهمنی را پشت سر میگذاشتیم. با اگاهی از اینکه از یک هفته قبل هیچ بارشی در منطقه صورت نگرفته بود و به علت برودت شدید هوا (منفی ۲۰ درجه) و عدم افتابگیر بودن منطقه و با در نظر گرفتن تمامی اصول ایمنی( تراورس نکردن مستقیم توده های بهمنی و پرهیز از ایجاد ازتشاعات صوتی و رعایت فاصله مناسب صعود) هر سه دهلیز را پشت سر گذاشته و در ارتفاع ۴۳۸۰ متر سوار بر گرده ریزشی شدیم که سخترین و خطرناکترین قسمت برنامه محسوب میشد. بافت سنگهای گرده کاملا از هم گسیخته بوده و فقط توسط یخ زدن به هم متصل شده بودند و با کوچکترین فشار ریزش کرده و باعث ریزش سنگهای دیگر شده و بصورت ابشار سنگ با پایین پرتاب میشدند. بعد از قسمت ابتدایی مسیر گرده شیب تند گرده (بیش از هفتاد درجه) اغاز شد و ما مجبور شدیم در حمایت کارگاه صعود کنیم و تمام سعی ما بر این بود تا در ایجاد کارگاه از سنگهای بزرگ و مطمعن استفاده کنیم و طریقه ی صعودمان بصورت مورب و متمایل به طرفین انجام میشد به دلیل اینکه با صعود نفر اول و حتی برخورد طناب با سنگها ریزش اغاز میشد و احتمال برخود با نفر حمایت کننده وجود داشت. قسمت انتهایی گرده به دیواره تقریبا بیست متری ختم میشد که با نگاه اول صب العبور به نظر می امد که با استفاده از تبر و کرانپن، و ایجاد کارگاه های میانی کوبشی مسیر را صعود کرده و بالاخره به زیر یخچال پیر رسیدیم.
بعد از خوردن تنقلات و چای و شکر پرودگار متعال که توانسته بودیم کراکس مسیر را بعد از یک تلاش سخت، بسلامت پشت سر گذاشته و به نقطه مورد نظر در ارتفاع ۴۵۰۰ برسیم. از انجایی که بنده تجربه صعود زمستانی تمام یخچالهای منطقه سبلان (یخچالهای کسری ، یخچال شمالی و یخچال شمال شرقی) را داشتم با شناخت از بافت یخ منطقه اقدام به صعود کردم
ابتدای یخچال را توده عظیم برف نرم تشکیل داده بود بعلت اینکه برف روی لایه ی کاملا یخی نشسته بود و احتمال ریزش بهمن بسیار زیاد بود، برف را کاملا مستقیم صعود کرده به بافت یخی یخچال رسیدم و اولین کارگاه یخی را بصورت دو پیچه برقرار کرده و خود حمایت خود را به کارگاه منتقل کرده و نفس راحتی کشیدم

بافت یخ یخچال از نوع یخ بلور سبز رنگ، و بسیار سخت و شکننده بود و پیچ یخ به سختی زیاد در یخ فرو میرفت و مدت زمان ایجاد کارگاه مقداری طول میکشید و این موضوع باعث نفوذ سرما به بافت بدنی ما میشد که بسیار آزار دهنده بود‌.
تمامی کارگاه بصورت دو پیچه ایجاد میشد و از دو میانی مابین کارگاها استفاده میکردم. ترک های بسیار ریزی روی رویخ وجود داشت که از انها برای زدن تبر یخ بهره میگرفتم و تبر یخ به خوبی روی انها مینشست و مقداری به صعود کمک میکرد ولی جهت امنیت بیشتر از بافته یکپارچه یخ جهت زدن پیخ یخ استفاده میکردم. بلاخره بعد ار پنج طول صعود به زیر نقاب برفی انتهای یخچال رسیدیم، بلا فاصله تراورس کرده و مسیرمان را به سمت گرده منتهی به قله تغییر دادیم و بعد از درگیری با گرده انتهای یخچال بعد از ده ساعت تلاش سنگین در ساعت پنج عصر در یک هوای نیمه تاریک به قله رسیدیم
بعد از عکاسی روی قله و دریاچه یخ زده به سمت جبهه شمال غربی حرکت کرده وخود را به ابتدای گرده اذران رساندیم. سپس ابزار اضافی و پیچ یخ هارا از هارنس ها جدا کرده و به کوله پشتی انتقال دادیم و در تاریکی مطلق سریعا به پایین سرازیر شدیم.
سرمای شدید ، تاریکی هوا وشیب تند و سنگلاخی بودن گرده اذران و از طرفی خستگی انتهای برنامه فشار مضاعفی بر اعضای تیم اورده بود. به لطف ایزد منان و مدیریت درست و تقسیم توان جسمانی و تغذیه مناسب قبل و حین اجرای برنامه و تمرینات مستمر قبلی و شناسایی کامل مسیررفت و برگشت و با همت و اراده اعضای تیم بالاخره ساعت ۸ شب صحیح و سالم به کمپ رسیدیم. بعد از تغذیه و مقداری استراحت چادر را جمع کرده به سمت پایین به راه افتادیم .تیم دو نفره کوچک ما ساعت ۱:۳۰ به شابیل رسید…

از نقاط هائز اهمیت این صعود میتوان به مسیری که از ان جهت دسترسی به یخچال صعود شده اشاره کرد نه خود یخچال، چون در صعود یخچال تکلیف فرد صعود کننده مشخص است و فقط با یخ درگیری دارد ولی به لحاظ ترکیبی بودن این مسیر و نیز ریزش بسیار شدید سنگ و عبور از دهلیز های بهمنی به جرات میتوان گفت که یکی از خطرناکترین مسیرهای قله سبلان میباشد.
با توجه به اینکه بنده (اسماعیل عباسیان) به مسیرهای ترکیبی زمستانه علاقه زیادی دارم با توجه به موارد مذکور بالا حاضر به صعود مجدد این مسیر نمیباشم
لوازم و ابزار استفاده شده در برنامه:
لوازم فنی انفرادی
۱-کلاه کاسک
۲-هارنس
۳-تبر یخ
۴- کرانپون
۵-ابزار فرود،حمایت و خود حمایت
۶-تیبلوک
۷- کارابین پیچ

ابزار فنی تیمی
۱- طناب ۱۰/۲ یک طول
۲- پیچ یخ ده عدد
۳- ابزار کوبشی( میخ دستساز) ۶ عدد
۴-کیل یک دست
۵- تسمه بسته و باز چهار عدد
۶ کوئیک درا ۱۰ عدد
۷- طناب ۷ میل سی متر
لوازم کمپیگ و شبمانی

شرکت کنندگان:
۱-اسماعیل عباسیان (سرپرست)
۲-یوسف جعفر پور

اصلاح : در تیتر خبر به اشتباه عنوان صعود زمستانی درج شده بود که اصلاح گردید.

منبع : هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی عجبشیر