شکاف آفواید(خارج از عرض) چیست؟ دلیل سختی صعود آن چیست؟
ترجمه: سلمان محمدی
نوعی شکاف بدنام هست که آفواید نامیده میشود. دوستانی زیادی دارم که اوایل نتوانسته اند آفوایدهای ۵٫۸ دره را صعود کننده و کار را همان خراب کرده اند. بعدا که روش آنرا یاد گرفته اند برایشان معمولی شده است. حتی یک فیلمی افسانه ایی بنام “” بود که در مورد دو تا سنگنورد بریتانیایی بود و در مشکلترین آفوایدهای آمریکا فیلمبرداری شده یود. حالا شوالم این هست
شکاف آفواید دقیقا چیست؟
دلیل سختی صعود شکاف آفواید چیست؟ یا سوال میپرسم که کمتر ذهنی باشد: برای صعود آفواید چه تکنیکی لازم است؟
پاسخ:
شکافهای آفواید شکافهایی هستند که برای لاخ کردن انگشت یا مشت زیادی بزرگ هستند اما برای ورود به داخل شکاف و صعود تنوره هم زیادی تنگ هستند، لذا شما واقعاً باید صعود از آنها را سرهم بندی کنید و حرکات و کار فیزیکی روی آن انجام دهید تا آنرا بالا بروید مثل سر و ته شدن (به معنای واقعی کلمه)!
اساساً این شکافها درست اندازه ایی هستند که اصلا شوخی بردار نباشند و صعودشان مقداری زیادی زور و تقلای فیزیکی میخواهد. صعود آفواید عبارت است از مقدار زیادی خِر-خِر، تقلا میخواهد و باید سعی کنید قسمتهای مختلف بدن خود را هر جایی که میشود گوه کنید. بالا که می رسید کثیف، عرق کرده و تماماً اوراقی و خسته شده اید.
تکنیک شایع حرکت در آفواید اساساً استفاده از بازوها و پاها مانند کاربرد انگشتها در شکافهای انگشتی است، باید هر چقدر که میتوانید آنها را داخل شکاف فشار ددهید وبا خم کردنشان داخل شکاف لاخ کنید. غیر از این پاسخ سوال شما در مورد روش صعود شکاهای آفواید این است: “هر جوری که میتوانید.”
سری مقالات سرنخهای تکنیک صعود:
صعود شکافهای آفواید
نویسنده: آنتونی آر بابس[۱] [1]
ترجمه: سلمان محمدی
خوب اکثر چیزهایی که گفته بودم در بیشتر در مورد صعود رخ سنگها بود. من در واقع (شرط می بندم ۷۵%) صعود سنتی انجام میدهم. در این فکر بودم در مورد صعود سنتی (ابزار گزاری) نکاتی را منتشر کنم اما بعد چه میتوانم بگویم؟؟؟ توضیح آن سخت است که برخی تکنیکهای صعود آفواید به ذهنم رسید اما فکر کردم “کسی نمیخواهد چنین چیزی را مطالعه کند.” یک کوهنورد تفننی هم از من پرسید آیا من خود تصادفاً چنین کاری می کنم؟ و من هم این را مد نظر دارم و این هست… اولین بار هست که مطلبی در مورد نکات فنی صعود سنتی را منتشر میکنم.
حالا من زیاد در صعود آفواید پرحرارت نیستم لذا شاید بتوانم چند نفری را (بروس، جورج، ایلانا؟) را که آفواید صعود میکنند قانع کنم “فنون” مورد علاقه شان را به من هم بدهند. و این یکی از اهداف اصلی این موضوع بود تا بتوان مقدار زیادی “نکات به اشتراک گذاشته شده” را به دست آورد و خدا می داند من می توانم از تعداد کمی از آنها استفاده کنم.
نکته ای از فرزند خوانده:
(نکته) اگر زمانی احساس کردید چیزی از صعود تنوره و آفواید را هم بیاورید دوست دارم در مورد آن [چیزی بنویسید] بخوانیم. دیروز یک مسیر ۴ طولی را سرطناب صعود کردم که طول دوم آن تقریبا تنوره داغ بود، (نکته) و من باید مرتکب خطایی می شدم. خارج از این شعله ها یک لاخ پا/زانو انجام دادم که گاهی روی آن بشینم و با پای داخلی میتوانستم یک لاخ پنجه پا انجام بدهم اما بالا تنه من از انجام این نوع شنا با بیرون بازو و لاخ دست و دست داخل شکاف سوخت. هر نوع نکته در مورد تکنیک/استراحت برای این نوع کار عالی میشد چون بدلایلی واقعا از آن لذت بردم (نکته).
خوب من در هر صورت به فکر انتشار این مطلب بودم…
چند تا تکنیک استاندارد هست که من خودم دوست دارم و در صعود آفواید از انها استفاده میکنم و در انرژی صرفه جویی میکند. چند تا از آنها نوعی بدبختی هستند برای همین هم آخر از همه خواهم گفت. توجهه داشته باشید که شاید اسامی دیگری داشته باشند اما من اینها را از مطالب استخراج نکرده ام برای همین اگر مبتذل بود یا اسم دیگری داشتند من بی خبر هستم. مثل همیشه مدعی اختراع اینها نیستم و معیار شما ممکن هست متفاوت باشد. بدن ما باهم تفاوت دارند و به یک شکل کار نمیکنند. این هم یادتان باشد این مطلب برای افراد مبتدی نوشته شده و طوری می نویسم که حداقل مخرج کاری که سعی دارم توضیح دهم قابل فهم باشد. سعی ندارم به فهم کسی توهین کنم. (اگر چیزی بود طلسم آتش دوباره شعله خواهد کشید.)
غلطک شانه
یکی از شانه هایتان یا بیشتر از آنرا وارد شکاف کنید و پشت خود را بطرف دیواره خم کنید. با آوردن شانه بطرف جلو و یالا و بعد عقب و بطرف پائین حرکات “بالا اندازی” انجام دهید. (استخوان) شانه شما را در پشت سر بطرف بالای صخره غلت خواهد داد و اگر پاهایتان خوب کار کند میتوانید بطرف بالا راه بروید. غیر از مواقعی که پاها را حرت خواهید داد نیازی به دستها نیست. با این روش در آفوایدهای ۵٫۶ زیاد کار کرده ام.
کرم پروانه
این روش برای این است که خود را به زور در تنوره جا دهیهد. حداقل نیمی از پشت خود را به دیواره و پاها و دستان خود را بطرف جلو فشار دهید (باز هم دستها واقعا ضروری نیستند). حالا پشت خود را کمانه کنید و انتهای دیگر خود را بالا بیاورید. باسن خود را در شکاف بکارید و در حالیکه شانه های خود را بالا میبرید پشت خود را فشار دهید. شانه های خود را به دیواره فشار دهید و پشت خود را کمان کنید و انتهای دیگر خود را بالا بیاورید… همین طور ادامه دهید. اگر واقعا برای حرکت کردن باید زور بزنید دستها بیشتر برای حرکت دادن باسن لازم ضروری خواهد بود. میتوانید از روش اول بجای این روش استفاده کنید تا از هیچکدام بیزار نشوید. پیشروی در هر دو نوع حرکت آرام خواهد بود اما مطمئن باشید سخت نیست.
لاخ سینه
اینطور توضیح بدهم که از این روش برای استراحت استفاده میشود. خود را در شکاف جا بدهید، نفس عمیق بکشید و وقتی نفستان را بیرون میدهید مقداری از آنرا در ششها نگه دارید. گاهی میتوانید کل بدن خود را آویزان نگه دارید و برای چند دقیقه استراحت “کامل” داشته باشید.
پا-بالا
روش محبوب خودم!!! برای اجرای خوب این روش یک مقدار انعطاف لازم است. هر وقت که یک گیره پای/لاخی پیدا میکنم پا روی آن میگذارم و ساق دیگر خود را (در حالیکه پای را در داخل شکاف لاخ یا شفت میکنم) بالا آورده باریکه ساق پا را داخل شکاف می گذارم. شبیه انجام کشش همسترینگ روی میله در بالرینا هست. با محکم کردن آن در جای خود روی ساق پا به عقب خمی میشوم (کمر یا بالاتنه را اهرم میکنم) و وزن خود را روی گیره پا می اندازم. ساق پا نگهم می دارد و گاهی کمک میکند خود را بالا نگه دارم، در نتیجه میتوانم بازوهای خود را آویزان کنم و استراحت “کامل” بدهم و تکانشان بدهم. اگر این تکنیک را درست انجام دهید خیلی عالی خواهد بود!
زانو-بالا
خیلی شبیه پا-بالا هست فقط به خوبی ان نیست و نیازی به انعطاف ندارد. ساق پای “آزاد” خود را تا آنجا که ممکن است داخل شکاف بالا بیاورید و تا حدی راست کنید. کل ساق پا را سفت و محکم خم کنید. اگر شکاف صاف و درست باشد زان و ماهیچه های دور آن داخل شکاف لاخ خواهند شد و به شما امکان میدهد بازوهای خود را آزاد کنید و مثل وضعیتی که در تکنیک “پا-بالا” توضیح دادم تکان دهید.
دوی با مانع (HURDLER)
این تکنیک را دوست دارم اما برای زانوها مثل جهنم است و بسته به انعطاف و اندازه شکاف (تنوره هایی که فقط باید به زود واردشان شد) محدود است. یک پای خود را بال و نزدیک باسن خود می آورم و زانو بطرف پائین قرار میگرد طوری که وضعیت آن به یک شکل شبیه کشش برای دوی با مناع است. گشتاوری که بوسیله سازه خود (اسکلت/رباطها) ایجاد میشود برای تولید اصطکاک و چیزهای دیگر که مرا روی یک تک گیره پا (پای دیگر) و بدون دخالت دست نگه دارد کافی است. این تکنیک را اولین بار روی ” HEFTY HEFTY HEFTY ” (در New River Gorge) اجرا کردم و به استفاده از آن ادامه میدهم، تا انجا که حساب کرده ام شاید ۵-۱۰ بار روی آن مسیر از آن استفاده کردم. واقعا خیلی کمک کرد تا انرژی ذستهایم را برای شکاف انگشتی بالای مسیر ذخیره کنم.
خفاش آویزان (سخت، پیشرفته، دردناک)
باید برای انجام این تکنیک کفشهای هایتاپ (ساقدار) بپوشم. کاوکولاتورهای من مدت زیادی از این سوء استفاده جان سالم به در برد… البته این کفشها برای صعودهای سنتی خوب هستند). در رِدریور آفوایدهای کلاهکی و سقف زیاد هست. کله پا میشوید (پاشنه ها بالای سر) و پنجه پا داخل شکاف فرو میرود. پاشنه ها به یک طرف دیواره فشرده میشوند و بالای پا و ساق پا به همدیگر فشرده میشوند. این اصطکاک ممکن است که شما را نگه دارد. شاید هم نتواند. اما بهترین کار ایناست که اگر بتوانید پاهای خود را به عوارضی در داخل شکاف لاخ کنید. اگر به مفاهیم فکر کنید متوجه میشوید که چرا صعود سرطناب در این تکنیک خطرناک است. هرچند من از ابن تکنیک برای ابزار گذاری استفاده کردم و غیر از پاهایم بدنم تماماً آزاد بود. در یک آفواید سقفی هم یک قسمت را با این تکنیک (بصورت سر و ته) و جلوتر گذاشتن یک پا “راه رفتم” (پا را اصلا ضربدری نگذاشتم). اگر برای حمل ابزار از اسلینگ شانه استفاده کردید مراقب باشید ابزارها را نیندازید و در مورد تعداد شکمی که میتوانید بروید فکر کنید. باید abs داشته باشید تا دستها را بالا برگردانید چون خم کردن ساق پا پاها را جابجا میکند و من متوجه شدم که کار راحتی نیست. صاف نگه داشتن پاها تا کمر شانس تغییر پا (و در نتیجه سقوط یا درد) را خیلی کم میکند. بعضی ها نمیتوانند به این وضعیت دست پیدا کنند. من دکتر نیستم اما میتوانم بگویم که واقعا بدجوری عذاب آور است و شاید دیگر دست به این کار نزنید.
لاخ زانو(سخت، پیشرفته، دردناک مگر اینکه شلوار تنتان خوب باشد)
باز هم یک ترفندی که من در صعود آفواید سقفها استفاده میکنم. این تکنیک برای شکافهای ۱۲-۲۰ (یا در آن حدود، که به ساق پا و طول آن وابسته است). بهترین وضعیت این هست که سطح سنگ کاملا صاف نباشد اما من در بعضی از شکافهای خیلی تمیز هم از آن استفاده کرده ام. البته وقتی ممکن بوده. وارد یک جایی میشوم که شبیه دراز کشیدن به پست است و زیر شکاف سقفی می چسبم. خیلی وقتها با تا کردن یک پا در داخل شکاف نوعی کار مصنوعی انجام داده ام. بعد پای آزاد را از زانو خم میکنم و آنرا صاف و تا هر جا که در داخل شکاف برسد فرو میبرم. یک پای خود را به طرفی از شکاف که دور از من قرار گرفته میگذارم، ماهیچه چهار سر (جلوی پا) در پائین در طرف نزدیک شکاف درگیر میشود و من را بصورت گوه در شکاف قرار میدهد. این ترفند یک تکنیک قدیمی صعود دیواره هست که اکثر سنگنوردان به آن “” میگویند. میل-زانو میگویند. درست است که در قسمتهایی از آفوایدهای سقفی هر دفعه فقط چند سانتیمتر “راه رفته ام” اما مطمئناً بازوهایم استراحت کرده اند! خیلی وقتها لازم است دستها پاها را حرکت دهند. سعی کنید نگذارید فشار روی زانوها بیفتد چون برگداندن آنها به سر جای خود خیلی گران (و دردناک) خواهد بود. حالت بادامکی باید بین پاها و چهارسر باشد. بله، اگر وضعیت شکاف کمی شل باشد همیشه پنجه پایم را بطرف بیرون میگیرم و اینکار پاهایم را حسابی بلندتر میکند. اما باز هم سرتان رو به پائین خواهد بود لذا قبل از چنین صعودی خطرات آنرا هم ارزیابی کنید. اگر شلوار نپوشیده باشید چهارسر میسوزد و میتواند پوست را پاره کند. به نظر نمی رسد تایتها آنرا پاره کند، حداقل برای من که اینطور بوده.
و بالاخره
مقداری پد نرم (اما نازک) برای زانوهای خود تهیه کنید.
نکات دیگری هم که میتوانم در مورد آن فکر کنم اینها هستند…
توده کردن دستها
دستهایتان را پشت به پشت بصورت یک توده (یکی روی دیگری) قرار دهید. آنها را به یک نوعی به حالت “فنجان” در آورید و بسته به سایز شکاف و با اینکار میتوانید دستها را در این موقعیت “لاخ” کنید. متاسفانه باید بارفیکس بروید و یک گیره/لاخ/پا لازم دارید تا وزن شما را نگه دارد تا بتوانید دستهایتان را بیرون بکشید و بالاتر ببرید.
توده کردن پاها
این تکنیک را دیده ام اما خودم اجرا نکرده ام.
نکات عمومی
یادتان باشد پیشروی در آفواید، رفتن داخل تنوره و مانند اینها معمولا میلیمتری یا سانتیمتری است. وول بخورید و به خود پیچ و تاب بدهید و یادتان باشد “آرامتر” حکت کنید و پوست خود را نکنید. این نوع صعود برعکس صعود دلپذیر دیواره ها، شیبهای تند و حرکات بلند آن است که در هر حرکت مسافت بلندی را جابجا میشوید.
آغوش خود را برای حرکات نامانوس باز کنید.. مثل سر و ته صعود کردن، پشت به دیوار قرار گرفتن در بعضی تنوره های دمپای خاص، بسته به زاویه و مواردی از این قبیل. همیشه روی “حفره خالی” بالای سرتان تمرکز داشته باشید و پیشاپیش در مورد روش روبرو شدن و حمله به آن تصمیم بگیرید. ابزار و ادوات خود را قبل از شروع صعود مرتب کنید و در صورت نیاز در سمتی مناسب بدن و حمایلتان قرار دهید.
مرتب کردن ابزارهای خیلی مهم است. کار دیگری که مد نظر داشته باشید پاره کردن و انداختن حمایلتان خواهد بود. اگر قرار است بدن خود را داخل شکاف کنید تنها ابزارهای ضروری را با خود ببرید. هر ابزار اضافی که از خود آویزان کنید تنها مزاحم کارتان خواهد شد.
منبع:
http://www.justclimb.com/Tips-Climbing-Off-Widths.html [2]
[1] [3] Anthony R Bubb’s